چشم و هم چشمي هاي اينترنتي
در آغازين روزهاي ورود اينترنت به ايران رسانه ها و مطبوعات نخستين اركاني بودند كه از آن تأثير پذيرفتند. بدين ترتيب كه اينترنت علاوه بر آنكه منابع گسترده خبري را فراروي مطبوعات نهاد ، آنها را به رويكرد جديدي در جلب و جذب مخاطب سوق داد و آن چيزي نبود جز مسابقه ايجاد پايگاههاي اينترنتي روزنامه هاي ايراني كه در شكل گيري آنها بيشتر از آنكه مباني خبررساني الكترونيك و لوازم و اصول كار در محيط اينترنت محور قرار گيرد چشم و هم چشمي و تلاش براي عقب نماندن از رقبا مورد نظر بود.گويي
روزنامه هاي ايراني گم شده در اينترنت منتظر جادويي هستند تا موجب موفقيت آنها در عرصه جديد اطلاع رساني شود.
اغلب روزنامه هاي ايراني تنها در حوزه هاي عملياتي ارزان قيمت و كوچك از اينترنت استفاده مي كنند و با اين كار تنها در صدد تحكيم حضور يا تعيين قلمروي خود در اينترنت هستند. اين رويه را در واقع بايد منتظر بمان و ببينناميد. روزنامه هاي ايراني در اينترنت اختيارات خود را صرفا به اين وظيفه محدود كرده اند كه گزارشهايي را كه براي نسخه كاغذي آنها تهيه شده ، با كمترين تغيير و يا بدون هيچ تغييري به روي اينترنت منتقل كنند، روشي كه پيش از اين آزموده شده و با شكست مواجه شده است.
ادامه دارد..........
